ผมโชคดีที่ได้ที่พักกับทางมหาวิทยาลัยทั้งๆที่ติดต่อจองที่พักไปช้ามากๆ ห้องที่ผมได้เป็นแฟล็ตแชร์ที่เรียกว่า Wohngemeinschaft (WG) สำหรับหกคน คือแบ่งเป็นห้องพักหกห้อง มีห้องน้ำรวมสองห้อง และห้องครัวกับห้องนั่งเล่นรวม มีกฏกลางเกี่ยวกับเวรทำความสะอาดและซื้อของอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากนัก
ใน WG ของผมมีนักเรียนมาจากทั่วโลก ได้แก่ แม็กซิโก อิหร่าน เคนย่า ตูนิเชีย บัลแกเรีย และผม ภาษาส่วนใหญ่ที่พูดกันมักเป็นภาษาอังกฤษ ยกเว้นคนที่มาจากตูนีเชียพูดอังกฤษไม่ได้เพราะเขาเรียนหลักสูตรภาษาเยอรมันล้วน ทำให้ผมต้องพูดเยอรมันคำอังกฤษคำอยู่บ่อยๆ
ผมอยู่ห้องเลขที่ 214 บ้านที่ 2 บนชั้นที่สองของชั้นสองของแฟลตบนถนน Kammerstrasse พูดให้ยาวกว่านั้นก็คือ หอพักแห่งนี้มีสามโซน คือโซนกลาง ปีกซ้าย และปีกขวา แต่ละโซนจะเรียกว่าบ้าน (Haus 1, 2, 3) แต่ละบ้านก็มีชั้นอยู่หลายชั้น และแต่ละชั้นก็จะมี WG อยู่อีกหลายห้อง ซึ่ง WG นี้จะเป็นเหมือนบ้านซึ่งแบ่งเป็นสองชั้นย่อยอีก
ตำแหน่งของห้องผมนั้นจัดได้ว่าทำเลค่อนข้างดี คือค่อนข้างอุ่นในหน้าหนาว แต่ร้อนตับแตกในหน้าร้อน (พี่คนไทยห้อง 212 เล่าให้ฟัง)
มองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นสวนทางด้านหลัง เป็นวิวที่ค่อนข้างสบายตา โดยเฉพาะวันอาทิตย์ที่มีแดดดีๆจะมีสาวสวมชุดบิกินีมานอนอาบแดดอ่านหนังสือ หลายๆครั้งไอ้ต้นไม้ต้นใหญ่กลางแดดนั้นก็บังสาวชุดบิกินีคนนั้นอยู่บ่อยๆ
ผมได้แต่หวังว่าหน้าหนาวปีนี้จะมาช้ากว่าทุกปี เพราะจะได้มีคนมาอาบแดดอีกเรื่อยๆ
ตัววิทยาเขตที่ Duisburg นี้แบ่งออกเป็นสามโซน คือโซน B, M, และ L ซึ่งมีสีในแผนที่เป็นน้ำเงิน เขียว และแดงตามลำดับ และเนื่องจากสาขาของผมเป็นสาขาวิชาที่ต้องเรียนข้ามหลายสาขาวิชา (Interdisciplinary Studies) ทำให้ผมต้องถ่อสังขารจากที่พัก (รูปธง) ไปเรียนทุกๆโซน และอาจรวมถึงไปเรียนในวิทยาเขตเมือง Essen ด้วย
ไว้มีโอกาสผมจะมาเล่าถึงขนส่งมวลชนในเมืองเยอรมัน ซึ่งผมกับเพื่อนร่วมแฟล็ตแชร์ชาวบัลแกเรียประทับใจมากๆ เพราะเป็นสิ่งที่ประเทศไทยและบัลแกเรียมีปัญหากันทั้งคู่
No comments:
Post a Comment